www.shtegu.com > LAJME > Shtetasi zviceran Andreas Gross mbetet pa kulm mbi kokë

Shtetasi zviceran Andreas Gross mbetet pa kulm mbi kokë

Postuar në 18.02.2017
34 Lexime

13:25:31                     2017-02-18

 

 

 

 

 

Zvicerani Andreas Gross ka arritur të shpëtojë nga ndërtesa në flakë vetëm për një çast të vetëm. Tashmë ai është në kërkim të një strehe tjetër, por pa dokumentacionin e djegur, për të paraqitet një sfidë e rëndë.

 

 

 

 

Gjatë javës së kaluar, në Wallisellen të Zvicrës është djegur një ndërtesë banimi. Brenda saj në atë moment ka qenë shtetasi zviceran 53-vjeçar Andreas Gross, i cili ka jetuar në katin e parë të banesës.

 

 

 

1

 

 

 

Këtu nuk bëhet fjalë për mikun e shqiptarëve dhe politikanin zviceran Andreas Gross, por për një shtetas tjetër zviceran me emër e mbiemër të ngjashëm. Këtij të parit i vjen keq për rastin e ndodhur dhe për „Shtegu.com“ ka pohuar se është në dijeni për ngjarjen.

 

 

 

 

Gjatë mëngjesit atij i kishte dalë gjumi duke dëgjuar britmat e fqinjëve. „E hapa derën dhe pashë se si zjarri po përhapej me shpejtësi të madhe“, pohon Gross për „20 Minuten“, përcjellë „Shtegu.com“. Brenda disa sekondave gjithçka u mbulua me tym dhe nuk shihej asgjë. „Menjëherë u ktheva në banesë dhe e mora celularin tim, e më pas u nisa nga dritarja, i tmerruar“. Në ndërkohë, në vendngjarje kishin arritur policia dhe ekipe të shpëtimit. Andresai më tej vazhdon: „Ata kishin vendosur një dyshek pranë ndërtesës, ndërsa unë pa hamendje kërceva nga dritarja“.

 
Njëmbëdhjetë persona të tjerë shpëtuan nga ndërtesa pa ndihmën e askujt, ndërsa një person është dashur të shpëtohet përmes shkallës nga kati i tretë. „Kur ia lëshova një shikim banesës, isha i vetëdijshëms e gjithçka humba“, spjegon i dëshpëruar Andreas Gross. Në banesë i kishin mbetur të gjitha gjësendet, duke përfshirë këtu edhe dokumentet e identifikimit dhe një sasi të hollash. Ai kishte arritur të shpëtojë vetëm celularin e vet.

 

 

 

 

„Tmerri ende është i pranisëhm tek unë. Nuk mund të flej i qetë, pasi ende i parafytyroj pamjet e tmerrshme“. Andreasi tashmë duhet të fillojë sërish një jetë të re, por për një gjë të tillë i nevojitet përkrahje dhe ndihmë. Grossi përfundon: „Për çfarëdo llloj ndihme do të jem falënderues“.