Për shkak të hemorragjisë në tru, Musa Musiqi që nga lindja vuante nga paraliza cerebrale. Por paaftësia nuk e pengon atë të ndjekë Kombëtaren zvicerane
Çdo ditë me Kombëtaren zvicerane, për Musa Musiqin është si një dhuratë . “Kur i shoh lojtarët, zemra ime hapet”, thotë 21-vjeçari nga Zvicra Lindore, i cilu vuan nga paraliza cerebrale për shkak të një hemorragjie të trurit në lindje – një çrregullim lëvizjeje që çon në ngurtësim të muskujve. “Ekipi kombëtar është një shpërqendrim dhe një shtëpi e dytë për mua”.
Për ta bërë këtë, atij i pëlqen të largohet nga apartamenti i tij në St. Gallen dhe i vetmuar shkon me karrocë përmes trenit, autobusit apo tramvajit deri në Cyrih në Hotel Dolder Grand, ku pret lojtarët para hollit ditën e takimit. Ai kaloi katër orë duke shkuar derë më derë ditën e takimit. Ai kaloi katër orë duke shkuar derë më derë.
Për të arritur në kohë, ai udhëtoi disa ditë më parë. Kjo nuk e lodh atë. Përkundrazi: “Udhëtimi më jep energji të re; dhe kur lojtarët flasin me mua, më bën të ndjehem shumë mirë”. I preferuari i tij është Granit Xhaka, shkruan „20 Minuten“, transmeton portali Shtegu. “Ai është shumë human dhe tregon shumë respekt”.
“Ai më bën të ndjehem sikur jam dikush edhe në karrige me rrota”, thotë Musai, i cili, si idhulli i tij, është me origjinë nga Kosova. “Granit është një luftëtar si unë – me shumë pasion për futbollin – kjo më pëlqen”.
Admirimi është i ndërsjellë. “Musai ka një zemër të madhe. Është gjithmonë mirë ta shohësh atë. Ai është gjithmonë aty – si një truprojë“, thotë Graniti dhe lavdëron tifozin besnik të Zvicrës. “Kam respekt të madh për të. Musai nuk e ka gjithmonë një jetë të lehtë”.
Graniti e vlerëson edhe në rrjetet sociale. “Bile edhe në Instagram më pranoi”, tregon Musiqi, “ky gjest më bën super krenar”.
