Tre shqiptarë marrin përsipër restorantin më të vjetër të qytetit Willisau të Zvicrës
Rashit Limani e ka marrë përsipër restorantin “Sonne” nga Franz Koch. Një treshe qiramarrëssh përqendrohet në pjata të provuara dhe të testuara me thekse të reja gastronomike
„Emri i kompanisë më përshtatet në mënyrë të përkryer!“ E vërtetë. Rashit Limani, i nxirë nga dielli, ekstrovert, ka një natyrë diellore në çdo aspekt. Pronari i ri i restorantit Sonne është një njeri që ia doli mbanë vetë, siç përshkruhet në tekstet shkollore; me një “karrierë mbresëlënëse në larjen e pjatave Willisau”. Ai në brendësi të vendit erdhi nga Maqedonia e Veriut 38 vjet më parë. Rashiti, i cili ishte dhjetë vjeç në atë kohë, fillimisht pati një kohë të vështirë në shkollë për shkak të prejardhjes së tij dhe mungesës së njohurive të gjermanishtes. Megjithatë, natyra e tij ambicioze dhe kurset e gjermanishtes e çuan shpejt në nivelin e kërkuar për një praktikë shitjesh në atë që atëherë njihej si Rediffusion AG. „Mund të kesh shumë libra ose të jesh me njerëz“, është motoja e jetës së 48-vjeçarit. Avancimet në karrierë brenda kompanisë pasuan shpejt. „Gjithashtu mora pjesë në të gjitha panairet kryesore tregtare në vend“. Në Olma ai takoi bashkëshorten e tij të ardhshme. 21 vjet më parë, kompania bëri hapin drejt pavarësisë duke marrë përsipër pikën e karburantit Coop Pronto në Willisau.
Ai kurrë nuk ka pasur probleme me personelin. „Kam shumë anëtarë të familjes që më ndihmojnë“. Kështu është edhe njëri nga dy djemtë e tij. Paratë e fituara u investuan në pasuri të patundshme. „25 vjet më parë bleva shtëpinë time të parë“. Me kalimin e viteve, kjo është zhvilluar në kompaninë D+L Immobilien, e cila blen, shet, ndërmjetëson dhe menaxhon prona. „Unë jam një peshk i vogël“, thotë Rashiti për këtë linjë biznesi. Por padyshim që ishte një biznes i suksesshëm, gjë që tani i mundësoi atij të blinte një nga restorantet më të vjetra të Willisau nga pronari i mëparshëm, Franz Koch. “Kjo është një çështje zemre, diçka ‘për oreksin’”. Dhe falënderimet shkojnë për Willisau, “ku jam shumë mirë i integruar”. Rashiti është anëtar dhe sponsor i klubeve të panumërta. Ai njihet në rrugët e Willisau dhe në çdo lokal. «Fëmijëve të mi u dukej mjaft e lodhshme“, thotë ai duke qeshur.
Ta bësh vetë turshi nuk ka qenë kurrë problem. Përmes rrjetit të tij, ai takoi një treshe për këtë detyrë, shkruan „Aargauer Tagblatt“. Eshref Kozhani nga Kosova përdor lugën prej druri së bashku me Lulzim Gjokën nga Shqipëria i cili që në moshë të re kishte shkuar në Itali ku ka jetuar 22 vjet dhe ku e ka kryer edhe shkollën e kuzhinës. Arton Haliti, një kosovar i rritur në Tirolin Jugor, është përgjegjës për shërbimin. Pritet që dy punonjës të tjerë t’u bashkohen atyre. Tre partnerët e barabartë e kanë marrë me qira të gjithë lokalin.
“Mysafirët e mëparshëm të ‘Sonne’ duhet të vazhdojnë të ndjehen rehat, por qiramarrësit duan gjithashtu të tërheqin grupe të reja mysafirësh”, thotë Rashiti. Këtë e thekson një vështrim në meny. Pjatat me makarona dhe oriz, salcat “cordons bleus”, shnicelët, brisqet e skuqura, filetot e peshkut të bardhë, karkalecat dhe salmoni plotësohen nga – për herë të parë në Willisau – pjatat meksikane, transmeton portali Shtegu. „Ne kemi përvojë në këtë drejtim nga punëdhënësi ynë i mëparshëm“, thotë Lulzim Gjorka. Fajita dhe burrito janë në dispozicion në variacione të ndryshme. Lista e verërave të bën përshtypje me prejardhjet e saj të shumta.
„Bari i ri është gjithashtu i rëndësishëm“, thotë Rashiti. “Sonne” synon të jetë një vend takimi për birra pas pune, me pije dhe kokteje në dispozicion për orët e vona dhe për mysafirët më të rinj. „Restorantit iu bë një rinovim i pamjes“, përshkruan pronari punën në estetikë. Druri në lloje të ndryshme kombinohet me ngjyrën e tekstilit jeshile të errët.
Restoranti ka një kapacitet prej 50 personash, dhe salla në katin e parë është projektuar për 40 mysafirë, „ideale për ditëlindjet e fëmijëve të mi“, qeshet Rashiti. „Sigurisht që pati disa thashetheme në qytet kur bleva ‘Sonne’-n“, thotë pronari me emrin jo-lokal. „Por shumë njerëz vijnë tek unë dhe janë të lumtur që një ‚vendas‘ po e merr përsipër biznesin“.