Nëntëdhjetë gra e bëjnë „rrezil“ gazetaren Kaltërina Latifi për shkrimin e saj për mizogjininë

Kaltërina Latifi, e lindur në vitin 1984 në Prishtinë, Kosovë, jeton dhe punon si gazetare e doktoruar në Zvicër, Gjermani dhe Angli

Eseja mbi mizogjininë në diasporën shqiptare të Kosovës ka marrë miratimin e të prekurave. Por edhe për kontradiktë. Në një letër të hapur nëntëdhjetë gra e kritikojnë artikullin

Letër e hapur në përgjigje të esesë së Kaltërina Latifit për mizogjininë

E nderuara zonja Birrer, i nderuar zoti Ziauddin

E lexuam me shumë interes esenë e znj. Kaltërina Latifi mbi temën e mizogjinisë dhe dëshirojmë t’i përgjigjemi kërkesës “Të flasim më në fund për të”. Edhe pse mund të kuptojmë dëshirën për të tërhequr vëmendjen ndaj ankesave dhe problemeve brenda komunitetit shqiptar, ne e shohim thellësisht irritues tonin përgjithësues dhe dënues të tekstit. Kjo është arsyeja pse sot 90 gra ndjehen të detyruara të ndajnë disa reflektime kritike me ju.

Është e rëndësishme për ne të theksojmë se nuk duam të mohojmë apo nënvlerësojmë problemet reale në shoqërinë shqiptare. Megjithatë, ajo që është e nevojshme është një diskutim i diferencuar dhe i respektueshëm, i cili i jep drejtësi realiteteve të ndryshme dhe komplekse të jetës së grave, pa bërë dënime dhe përgjithësime të përgjithshme.

Në artikullin e saj, Latifi gjithashtu përzien në mënyrë të pahijshme kosovarët, shqiptarët dhe maqedonasit e veriut dhe përpiqet t’i bashkojë ata nën një term „të dashur kosovarë“. Ky përfaqësim i thjeshtuar shpërfill realitetet e ndryshme historike dhe sociale të vendeve dhe çon në përgjithësime mashtruese që përforcojnë dhe jo qartësojnë stereotipet.

Znj. Latifi e përshkruan “kulturën shqiptare” si diçka që shtyp në mënyrë sistematike gratë dhe nuk u ofron atyre hapësirë ​​për t’u zhvilluar. Duke vepruar kështu, ajo duket se e vë të gjithë komunitetin nën dyshimin e përgjithshëm, pa e njohur larminë e realiteteve që jetojnë në të vërtetë femrat shqiptare – si brenda dhe jashtë vendit. Ky portretizim na redukton në rolet e viktimave dhe lë pak hapësirë ​​për diversitetin dhe forcën që qëndron në historitë dhe përvojat tona.

Kjo shtron pyetjen nëse zonja Latifi e ka sjellë në mënyrë të pandërgjegjshme racizmin e brendësuar në analizën e saj. Njohja e racizmit të përvetësuar nuk është e lehtë sepse shpesh është i ngulitur në mënyrë delikate në mendësi dhe besime. Duke i portretizuar njerëzit e socializuar shqiptarë pothuajse ekskluzivisht në një mënyrë negative, ai mund të riprodhojë pa dashje paragjykime që janë projektuar prej kohësh në komunitetin tonë nga jashtë. Kjo krijon një imazh të deformuar që na tregon ne femrat shqiptare jo si agjente të emancipimit tonë, por si viktima të pafuqishme, shkruan në reagimin e 90 grave të publikuar në „Magazin“, të përshtatur nga portali Shtegu.

Latifi shkruan: “Por unë nuk jam i shqetësuar për raste individuale të lavdërueshme. Ato vetëm largojnë vëmendjen nga nënshtrimi i grave që vazhdon të praktikohet në mënyrë subkoshiente në kulturën tonë dhe ndonjëherë festohet në një formë të mbuluar.” Ne, 90 gratë që firmosëm këtë letër, duam ta bëjmë të qartë se nuk jemi raste të izoluara. Ne përfaqësojmë një shumëllojshmëri stilesh jetese – qoftë në aspektin e moshës, arsimit, karrierës profesionale, angazhimit, fesë, stilit të jetesës apo vendbanimit.

Komisioni Kundër Racizmit, të cilit i kërkuam të vlerësonte artikullin, pranon se formulimet e përgjithësuara dhe të turpshme të nenit mund të shërbejnë si një terren pjellor për diskriminim. Në këtë drejtim, Komisioni i referohet komunikimit të tij mbi “Shtypi nën mikroskop”, i cili përshkruan se si raportimi mund të ndihmojë në luftimin e paragjykimeve dhe stereotipeve negative.

Së fundi, dëshirojmë të theksojmë se diskursi për strukturat patriarkale dhe dhunën ndaj grave është i domosdoshëm – në çdo vend të botës!

Megjithatë, do të ishte më produktive që ky ligjërim të zhvillohej në një mënyrë të diferencuar – një ligjërim që nuk pikturon vetëm imazhe të viktimave, por edhe nderon guximin, forcën dhe sukseset e grave të socializuara shqiptare. Si kryeredaktor i një prej gazetave më të lexuara në Zvicër, keni edhe një përgjegjësi. Duke shtypur artikuj të tillë të njëanshëm, që përgjithësohen pa reflektim, ju kontribuoni në paragjykimet ndaj të cilave gratë e socializuara shqiptare ekspozohen në jetën e përditshme dhe po parandaloni një ligjërim konstruktiv dhe të orientuar drejt synimeve.

Është e dhimbshme që të gjithë nënshkruesit të mos shihen në luftën tonë për emancipim. Zonja Latifi nuk ka pse të na kërkojë të mbrohemi nga ndonjë epërsi e supozuar morale – këtë e kemi bërë tashmë prej vitesh!

Ne mbetemi me përshëndetje me shpresën se kritikat tona do të çojnë në një dialog konstruktiv dhe një diskutim më të thelluar.

Cyrih, 18 nëntor 2024

Albina Mahmuti, Arina Jakupi, Besa Shabanaj, Leulinda Rose Gutaj, Lindita Schnorf, Margita Preni-Dobruna, Mera Nevzati, Merita Ramadani, Njomza Gutaj, Qëndresa Sadriu-Hoxha, Shqipe Ademi, Shqipe Sylejmani-Me Sidria V. gra të tjera, emrat e të cilave janë në dispozicion të redaktorëve dhe janë të njohura.