Kush i vrau dy shqiptarët në Gjermani në vitin 1999 ?

Në vitin 1999, dy tregtarë droge u ekzekutuan në Essen-Schonnebeck. Krimi gjakftohtë mbetet i pazbardhur. Tani po rihapet

Nderi i lënduar, paratë e përvetësuara të drogës, disa plumba të qëlluara nga afër dy burrave me të cilët bosi i bandës shqiptare mund të ketë kryer më parë pazare fitimprurëse droge, dy vdekje dhe më pas një mur heshtjeje në mjedisin mafioz – këta janë përbërësit e një misteri të dyfishtë vrasjeje, kapitulli i parë i të cilit u hap në 1999-ën, por nuk është lexuar ende në Essen.

Ende nuk janë dënuar kriminelët që dyshohet se kanë joshur dy shqiptarët Altan B. dhe Alban M. në një pritë më 7 qershor për t’i ekzekutuar me të shtëna nga dy pistoleta në kokë dhe në trup nën hijen e ish-azilit në Garnbleiche. Kjo është arsyeja pse dy hetues të „rastit të ftohtë“ nga policia e Essen po rihapin tani çështjen. Vrasja nuk skadon kurrë.

Kjo është arsyeja pse policët në pension Detlef Büttner dhe Michael Detscher po bëjnë një përpjekje tjetër për të arritur atë që skuadra prej 20 anëtarësh e vrasjeve e udhëhequr nga kryeinspektori Klaus Welski nuk ishte në gjendje të bënte: të zgjidhte vrasjen e dyfishtë gjakftohtë dhe t’i vendoste organizatorët pas hekurave.

I përfshirë është edhe prezantuesi i ZDF, Rudi Cerne. Më 16 prill, krimi i përgjakshëm do të rikthehet në emisionin “Aktenzeichen XY… Ungelöst” për të mbledhur sa më shumë pista.

Flashback: Është e hënë në mbrëmje rreth orës 23:15. kur një telefonues anonim kontakton policinë e Essenit. Pati të shtëna pas shtëpisë së azilkërkuesve Schonnebeck në Garnbleiche. Disa patrulla radio nxitojnë në vendin e krimit. Në një rreth rrotullimi në rrugë ata hasin një Ford Escort me targa të Essenit. Në të djathtë dhe në të majtë të kabriolit shtrihen trupat e lagur me gjak të shqiptarëve 20 dhe 24 vjeçarë dhe një numër i madh gëzhojash të kalibrit 7.65 milimetra të përdorura rëndom në mjedisin kriminal të asaj kohe.

Një nga viktimat ende mban çelësin e veturës në dorë, ulëset e vozitësit të Fordit janë palosur përpara dhe xhaketat e të vdekurve janë shtrirë në ulësen e pasme. Burrat kanë qenë gati të largoheshin kur u befasuan nga të shtënat fatale. Ata gjithashtu mund të kishin dalë për të grumbulluar drogë në gjysmën e rrugës, të cilën policia e ka njohur prej vitesh si një qendër e lulëzuar e trafikut të drogës, dhe më pas, siç bëjnë shpesh, t’i shesin në stacionin kryesor të trenit pak kohë më vonë. Këtë herë, asgjë nuk erdhi nga marrëveshja e re, shkruan gazeta „WAZ“.

Natën e krimit hetuesit arrestuan pesë shqiptarë në zonën e qytetit. Mirëpo, gjatë marrjes në pyetje rezulton se ndaj burrave nuk ka dyshime të arsyeshme. Ata nuk mund ose nuk duan t’i japin policisë ndonjë informacion të mëtejshëm – ndoshta për vetëmbrojtje. Këto marrje në pyetje janë një histori shumë e ndjeshme. Me çdo deklaratë, mashtruesit rrezikojnë të inkuadrohen për shpërndarje droge ose të përballen me hakmarrje nga mjedisi si tradhtarë të ekspozuar, tha në atë kohë një oficer i policisë kriminale për gazetën.

Hetuesit e vrasjeve e dinë: Dy viktimat e krimit të përgjakshëm kishin disa kohë që kryenin pazaret e tyre të drogës në Essen, transmeton portali Shtegu. Policia i konsideron shqiptarët e Kosovës, disa prej të cilëve kanë trajnime ushtarake, si luftëtarë brutalë të vetmuar, të cilët veprojnë më pamëshirshëm ndaj konkurrentëve sa më shumë të shtrëngohet tregu. Thuhet se këta djem nuk kanë asgjë për të humbur pasi kanë ikur nga atdheu i tyre i shkatërruar nga lufta.

Sipas policisë, fakti që shtëpia e azilkërkuesve në Garnbleiche në veçanti u shndërrua në një qendër të preferuar për fitimtarët në vitet 1990 është kryesisht për shkak të vendndodhjes së saj të favorshme. Është një qetësi e mrekullueshme atje gjatë natës, ju mund të dëgjoni çdo makinë patrullimi mjaft herët.

Por këto nuk ishin kushte ideale për pazare të paligjshme, dhe me sa duket edhe për vrasjen tinëzare, sfondin që Büttner dhe Detscher besojnë se e dinë: Nga këndvështrimi i sotëm, ndoshta ishte hakmarrja e një prej drejtuesve të atëhershëm të bandës shqiptare të drogës. Ndërsa ishte në burg, sipas hetuesve, ai mësoi nga një bashkëpunëtor se një nga dy viktimat e mëvonshme kishte nisur një lidhje me gruan e tij dhe gjithashtu kishte përvetësuar shuma të mëdha parash nga pazaret e drogës. Nga këndvështrimi i shefit me brirë, kjo ishte vetëm një gjë: „i denjë për t’u vrarë“, thotë Detscher.

Altan B. dhe Alban M. me siguri u thirrën për ekzekutimin e tyre me telefon, pa e ditur se çfarë i priste. Dy persona të armatosur qëlluan me armë drejt burrave nga një distancë e afërt, një i tretë ishte ulur në një makinë të kuqe në të cilën autorët u larguan pas vrasjes.