FC Liria në futsal, krenaria e shqiptarëve në Gjermani

18:21:04                   2019-05-21

Kjo është rrugica e re. Pas kufijve të qytetit të Berlinit, duke kaluar fushat, një qendër të madhe të karvaneve dhe departamentin lokal të zjarrfikësve, të enjten mbrëma në ora 19.30 përfundon udhëtimi deri në Dahlëitz-Hoppegarten. Në gjimnazin e një shkolle të mesme janë ende disa persona të moshuar që bëjnë sport. Durim Elezi dhe tre shokët e tij janë duke pritur jashtë, duke gjuajtur topin, duke u përpjekur për të goditur një bombolë betoni për mbeturina. Grupit të vogël FC Liria nga Mitte, i është dashur 45 minuta me veturë për të arritur këtu.

Është hera e parë që ata po stërviten në këtë sallë. Për një arsye të vetme, trajneri i ekipit të futsalit e ka marr përsipër këtë udhëtim. „Në Berlin ka probleme rreth sallës“, thotë Durimi. Ka pasur raste kur nga xhepi i tij personal, ai i ka dhënë të holla një kujdestari të sallës në Berlin, në mënyrë që të mund të stërviste me lojtarët e tij vonë në mbrëmje, në një sallë.

Se çfarë është e mundur me disa sesione trajnimi, klubi ka treguar të shtunën e javës së kaluar: Në Bielefeld, FC Liria arriti në gjysmëfinale të kampionatit gjerman pas ekzekutimit të penalltive. Këtë të shtunë ata e mirëpritën TSV Weilimdorf, ndërsa ndeshja e dytë do të jetë një javë më vonë. Palestra sportive në Schöneberg të Berlinit i përngjante një vullkani sportiv. E mbushur me shikues të shumtë dhe me valëvitje të flamurit kuq e zi u zhvillua ndeshja gjysëmfinale në mes të klubit futbollistik “FC Liria” Berlin dhe klubit TSV Weilimdorf nga Shtutgarti. “Kuqezinjtë” e FC Liria treguan një përgatitje të lartë futbolli dhe një dominim të vazhdueshëm gjatë gjithë lojës, duke e mundur kështu klubin nga Shtutgarti me një rezultat të merituar 5:3 në favor të skuadrës shqiptare berlinase. Pesë golashënuesit e lojës së mbrëmshëm, të cilët ia siguruan fitorën FC Liria ishin futbollistët e dalluar: Elezi, Tas, Feta, Conrad dhe Sejdiç. Vlenë të theksohet se përveç futbollistëve të talentuar nga FC Liria,, meritë e këtij suksesi është edhe vetë kryesia e këtij klubi në përbërjen e së cilës janë: Mahir Gurgule – kryetar, Sadri Zemaj, Sadik Murseli – menaxher, Bejtullah Makiqi dhe Fidan Kurtaj. Angazhimi i pandalshëm i kësaj trupe sportive ka bërë që FC Liria të shënon fitore bindëse edhe në duelin e gjysëmfinales dhe një rrugëtim të sigurt drejt finales, informon Sadik Murseli, menaxher i ekipit

Ata tashmë kanë qenë në vendin e dytë në vitin 2016. Që atëherë, Durim Elezi ishte pjesë e ekipit. Nga Mitte, ai kishte kaluar në VfL Hohenstein-Ernstthal në Saksoni, ku si lojtar kombëtar i kampionit gjerman, mori pjesë në Ligën e Kampionëve. „Kushtet ishin profesionale“, thotë ai. Trajnimi realizohej tre herë në javë, atëherë kur FC Liria gjendej para suksesit më të madh në 2016.

Në Hohenstein-Ernstthal, aktualisht 28-vjeçari kërkoi dhe gjeti një sfidë të re sportive, ku gjithashtu luajti futboll për ekipin e ligës lokale. Fokusi, megjithatë, ishte në futsal që gjithashtu promovohet në fshatin me rreth 15 000 banorë. Për të sjellë ekipin në një nivel të lartë, „kemi luajtur shpesh kundër profesionistëve polakë dhe çekë“, thotë më tej Durimi. Një kohë instruktive, edhe pse përfundoi pas një viti e gjysmë. Çështja e shtëpisë për Berlin, dëshira për miqtë dhe familjen ishte shumë e madhe. „Atje kam gjithçka, u bëra kampion gjerman, e kam shqiponjën në krahëror“.

Ajo e ka sjellur Durim Elezin në gjithsej nëntë ndeshje ndërkombëtare. Atëherë përpjekja ishte shumë e madhe, përfitimet ishin shumë të vogla. „Në qoftë se duhet qëndruar pesëdhjetë ditë në vit, por të mos kompensohet përpjekja, kjo është e vështirë“, thotë ai. Ai nuk u fut edhe në ekipin e mëparshëm.
Ndryshe nga FC Liria, ku kishte luajtur pesë vite para përfshirjes së tij në Hohenstein-Ernstthal. Në skuadrën e sotme janë ende lojtarët nga ajo kohë, ndërsa miqësia është virtyti kryesor i ekipit.

FC Liria u themelua në vitin 1985 nga shqiptarët e Kosovës, ndërsa tifozët janë nga i gjithë vendi por edhe më gjerë. „Bashkëpunimi në Gjermani është i madh. Në vitin 2016 kemi pasur në çdo ndeshje më shumë shikues se sa ekipet vendase, pasi kemi pasur mbështetje nga Hamburgu apo Bielefeldi. Tifozët na shoqëronin nëpër gjithë Gjermaninë për të na parë duke luajtur“, pohon Durimi.

Kjo gjendje nuk ka ndryshuar as këtë sezon. Gjatë ndeshjes së parë çerekfinale kundër Bielefeldit, në Reinickendorf ishin 500 spektatorë, por edhe në Bielefeld, ekipi i tifozëve të tyre i kishte shoqëruar për fitore deri në gjysmëfinale. Në ekipin e tij të zemrës, Durimi, i cili gjithashtu luan për SV Sparta Lichtenberg në Berlin-Liga, përpiqet të krijojë struktura të rregullta dhe profesionale. Ai jep një shembull të mirë dhe refuzon të luajë futboll në vend të futsalit. „Kur thuhet futsal, mbetet futsal. Nuk ka asgjë tjetër, futbolli është një hobi për mua“, thotë Durimi për „Berliner Zeitung“, përcjell Shtegu.com.

Që të premten, trajneri me lojtarët e tij kishte udhëtuar në Bielefeld, në mbrëmje u realizua një video studim me skenat më të rëndësishme nga loja e parë. „Kjo është pjesë përbërëse“, thotë Durimi. Së paku për dikë që ka luajtur tashmë në kushte profesionale.

Megjithatë, me FC Liria, Durim Elezi po përpiqet të ndërtojë një ekip për të ardhmen. Për momentin trajnohet një herë në javë. Çdo të dytën javë në qendrën sportive Coles në Zehlendorf. „Në ndërkohë, gjithmonë kur ndokund është një sallë e lirë. Duhet telefonuar shumë“, thotë trajneri shqiptar.

Rrjeti i tij në Berlin është shumë i madh. Diku një sallë është gjithmonë e lirë. Ndonjëherë edhe në Dahlëitz-Hoppegarten. Dhe nëse jo, atëherë trajnimi zhvillohet në një sallë të vogël në Ku’damm. Disa shtigje për këmbësprë, disa ushtrime të dhënies së topit dhe variante tjera. E mësuar gjithnjë përforcohet.
Me kthimin e Durimit, struktura e ekipit ka ndryshuar. Në dimër ai ka fituar katër lojtarë nga Neuenhagen, futsalistë të përsosur. Ata gjithashtu përshtaten shumë mirë në ekip. Pjesë e ekipit janë shqiptarët e Kosovës, gjermanët, iranianët, një turk dhe një kanadez . „Është një mishmash, sikurse Berlini“, thotë Durim Elezi.

Mishmash, që gjithashtu përshkruan pozicionin e tij në strukturën e ekipit. Nga njëra anë ai është një trajner, nga ana tjetër, por edhe bashkëlojtar. Nuk është edhe aq e thjeshtë. „Kur je jashtë, duhet të trajnosh të rinjtë, përcjell Shtegu.com. Dhe kur je në fushë, duhet të përqendrohesh të mos bësh asgjë të gabuar. Për fat të mirë, gjithnjë ka shkuar mirë deri më tani“.

Funksionon gjithashtu, pasi lojtarët kanë respekt për të. Kjo mund të ndjehet në stërvitje në sallën e sportit në Dahlëitz-Hoppegarten. Përderisa jashtë në parking, zotërinjtë e moshuar që dikur ishin në sallë e konsumojnë birrën e tyre në bagazhin e ndonjë veture, Durim Elezi punon me ekipin e tij. Trajnimi zgjat një orë e gjysmë, pastaj kthehen në Berlin duke e kaluar departamentin e zjarrfikësve, qendrën e madhe të karvaneve dhe fushat.