Krasniqi Taekwondo një ekip që po shkëlqen në këtë sport

179 Lexime

„Krasniqi Taekwondo“, me qendër në Villeneuve (VD), përfaqësoi shkëlqyeshëm Zvicrën në Shqipëri. Pesë „fëmijë“ fituan medalje, duke e çuar ekipin në vendin e tretë. Një paraqitje historike që jep shpresë për të ardhmen e taekwondos zvicerane

 

„Krasniqi Taekwondo“ është një klub në të cilin, siç ndodh shpesh në familjet e mëdha, të vegjlit dinë të dëgjohen. Nuk ka moshë për të pasur fitimet e një kampioni dhe shpresat më të reja e kanë dëshmuar këtë vjeshtë.

 

Më 10 nëntor, një delegacion i klubit me seli në Villeneuve (VD) shkoi në Tiranë për të përfaqësuar Zvicrën gjatë Kampionatit Europian në kategoritë “Fëmijët” dhe “Kadetët”, e thënë ndryshe fëmijë dhe adoleshentë deri në 16 vjeç.

 

15 të rinj zviceranë të moshës gjashtë deri në njëmbëdhjetë, të mbikëqyrur mirë nga 19 të rritur për ekspeditën, konkurruan në kryeqytetin shqiptar kundër 1 000 konkurrentëve të tjerë nga e gjithë Europa. Dhe korrja ishte e shkëlqyeshme! Pesë prej tyre fituan tri medalje të arta (Ajan Krasniqi dhe Idris Iadevito për djem, pastaj Ajana Elezi për vajza), një të argjendtë (Hakim Akedjro) dhe një bronzë (Malak Bourhalla). Me këtë rekord të mirë, Zvicra u ngjit në vendin e tretë nga 144 skuadrat pjesëmarrëse në garë, duke grumbulluar të njëjtin numër medaljesh të arta si Bullgaria dhe Ukraina, të cilat zënë dy vendet e para.

 

Në moshën gjashtëvjeçare, Malak Bourhalla fitoi medaljen e bronztë tek vajzat në kategorinë -24 kg. “Në moshën e saj është e pranishme në çdo seancë stërvitore dhe dëshiron të bëhet e fortë sa të tjerët”, thotë me buzëqeshje Bashkim Krasniqi, presidenti dhe themeluesi i klubit. „Ajo humbi kundër dikujt më të moshuar se ajo, por ky rezultat është premtues“, vazhdon njeriu që është vetë një luftëtar dhe që ka punuar me shumë shpresa gjatë gjithë karrierës së tij.

 

Një rezultat që ai e admiron edhe më shumë pasi stërvitja nuk është e detyrueshme në klubin e tij dhe vajza e re dëshiron të përparojë vetë, shkruan gazeta „Blick“, transmeton portali Shtegu. “Për ne, zhvillimi është shumë më i rëndësishëm se rezultatet. Dhe ne kuptuam që ata që ia dalin janë 10% që zgjedhin vetë të japin më të mirën. Nuk mund t’i detyrojmë njerëzit. Janë ata që zgjedhin të bëjnë orët e stërvitjes që duhen për të qenë sa më të mirë kundër dikujt më të fortë se vetvetja”, shpjegon ai.

 

Nga ana e djemve, Ayan Krasniqi, djali i Bashkimit, madje fitoi titullin e luftëtarit më të mirë zviceran. Ky nderim i është bërë edhe babait të tij në të kaluarën, si dhe Burim Krasniqit (kushëriri dhe bashkëthemeluesi i Bashkimit) dhe Mërgim Krasniqit (vëllai dhe bashkëthemeluesi i Bashkimit). Ky i fundit u shpall edhe arbitri më i mirë i garës në Tiranë në kategorinë e të rinjve dhe kadetëve. Ai është gjithashtu lider i gjeneratës së ardhshme të Taekëondos zvicerane. Ai bashkëpunon me autoritetet më të larta të sportit të tij në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar.

 

Një takim i madh në vitin 2025

 

Rezultatet dhe një investim që konfirmojnë reputacionin e shkëlqyer të klubit, i themeluar në vitin 2011 dhe që sot numëron 150 anëtarë. “Ndër sukseset tona mund të përmendim për shembull se katër nga anëtarët tanë u përzgjodhën për ekipin zviceran. Në tetor, një junior mundi edhe të shkonte në Kampionatin Botëror të kategorisë së tij në Kore, djepin e disiplinës”, pohon me krenari Bashkimi.

 

Klubi nga Kantoni Vaud është gjithashtu organizator i shumë ngjarjeve të rëndësishme në kalendar. Vitin e kaluar ishte nikoqir i kampionatit zviceran. Vitin e ardhshëm, ai do të presë një garë ndërkombëtare, duke llogaritur në renditjen e luftëtarëve evropianë. Dhe së fundi, qershia mbi tortë, Krasniqi Taekwondo u zgjodh të presë Kampionatin Europian për Juniorë dhe Seniorë në nëntor 2025, në kategorinë Olimpike.

 

Mos harroni se taekëondo është një disiplinë olimpike që nga viti 2000. Ka padyshim synime ambicioze për të vendosur për Los Angelesin, por edhe më gjerë, kur shohim moshën dhe vendosmërinë e fidanëve më të rinj: “Është një sport që kërkon disiplinë të vazhdueshme. Gjatë stërvitjes, por edhe jashtë”, vijon Bashkimi. Në këtë kuptim, qëndrimi në gjatësi është një sfidë e vërtetë.

 

I lindur në Zvicër, Bashkimi u bë i pasionuar pas disiplinës së tij që nga viti 1994, duke marrë pjesë gradualisht në rritjen e këtij sporti në të katër anët e vendit. Vëllai i tij, Mërgimi, gjithashtu punoi për të ngritur infrastrukturën dhe një ekip kombëtar në vendin e prindërve të tij: Kosovë. Tani e tutje, ai fokusohet vetëm në Zvicër, por shkëmbimet ndërkombëtare janë thelbësore për të pasuruar taekëondon zvicerane.

 

“Ndryshe nga vendet e tjera, ne duhet të gjejmë klube partnere jashtë vendit për të përparuar. Kjo është ajo që ne bëjmë për shembull me një klub francez. Është pasuruese, por edhe dobësi e madhe për Zvicrën”, analizon Bashkimi. Për të kapërcyer problemin, ai beson se sporti i tij ka nevojë për një mbulim më të madh mediatik, për të tërhequr sigurisht partnerë të rinj, por edhe për të shtyrë përpara të gjithë disiplinën: “Sa më shumë njerëz flasin për ne, aq më shumë ka luftëtarë të rinj dhe aq më shumë konkurrencë atje. është në të gjithë Zvicrën. Kjo do t’i shtyjë konkurrentët të tejkalojnë veten dhe të punojnë më shumë“.

 

Rezultatet si ato të fituiara në Tiranë e bëjnë shumë të lumtur: “Është historike për ne. Kjo na lejon të dërgojmë një mesazh: ka talentë në Zvicër dhe gjenerata e ardhshme po vjen!”.