Benjamin Kololli po shkëlqen në Zvicër, një rikthim i mirë për FC Sionin
Pesë gola në dhjetë ndeshje! Benjamin Kololli është në zjarr që nga rikthimi i tij në FC Sion këtë dimër. Futbollisti shqiptar shumë i gjithanshëm është i mirë për ekipin e Valisit, falë cilësive të tij teknike, por edhe gjendjes së tij shpirtërore. Këtë të diel ai shënoi sërish në Letzigrund
Po sikur aventura e tij në Sion të kthehej në një ide paksa të çmendur, tipike për të, atë të këmbënguljes për të ekzekutuar dy penallti, përgjegjësi që nuk i atribuoheshin atij, kundër Servette FC më 4 shkurt? Për ndeshjen e tij të katërt që nga rikthimi i tij në FC Sion këtë dimër, Benjamini u mbërthye sërish në stol në fillim të ndeshjes. „Jo i gatshëm fizikisht!“ Benjamin Kololli, i cili ka fituar durim dhe mençuri që nga koha në Japoni, por jo aq sa të mbetet zëvendësues pa thënë asgjë dhe të pranojë fatin e tij, po ziente. Shtatëmbëdhjetë minuta kundër Baselit, dhjetë kundër Luganos, pas paraqitjes së tij të parë pa shije si titullar kundër GC, që vetëm mund ta frustronte atë, njësoj si të ulej në stol kundër Grenatit.
Një panenka befasuese, përveç atyre që e njohin mirë
Kështu, kur Didier Tholot e ftoi atë në minutën e 81-të, anësori ndezi stadiumin. Një mundësi hapjeje, një nxitim i çmendur aktiviteti, mbrojtësit e Gjenevës të çorientuar nga pamja e papritur e këtij demi të tërbuar, që shpërtheu nga pankina si një kafshë e mbyllur në një kafaz për orë të tëra: Sioni gjeti energji pas numrit të tij 70, i cili më pas fitoi një penallti dhe shënoi dy, përfshirë të dytin me një panenka që mahniti të gjithë ata që e njihnin mirë dhe e prisnin mirë stadiumin… Performanca do të ishte perfekte pa penalltinë e pësuar këtë herë, në kohën e lëndimit, e cila i dha Servette golin e barazimit. Nuk ka rëndësi: “Benji” kishte rifilluar historinë e tij me klubin e tij stërvitor. Pas ndeshjes, në kafeteri, në gazeta, në konferenca për shtyp, në restorantet VIP, të gjithë nuk flisnin për asgjë përveç tij.
Një pikë kthese në historinë e tij
Didier Tholot, i joshur nga hyrja e anësorit të tij, nuk e fshehu, pak ditë më vonë, se ky i fundit kishte vënë bast dhe kishte luajtur shumë për këto dy penallti, të cilat nuk duhej t’i kishte marrë kurrë. “Nga momenti që merr topin të dyja herë, ai merr përgjegjësinë, pra merr përgjegjësinë. Ai shënoi të dyja herët, e përgëzoj. “Po të dështonte, do t’i kisha prerë kokën”, buzëqeshi (gjysma) trajneri i FC Sion, duke mos bërë kompromis për vlerat dhe respektin e grupit. Benjamin Kololli luajti poker atë natë dhe bëri mirë që shënoi të dyja herët. Kush e di se çfarë do të kishte ndodhur nëse ai do të kishte humbur panenka e tij? Ndoshta është më mirë të mos bëni pyetjen dhe të shijoni momentin e tanishëm.
Një mentalitet shembullor
Fakti është se futbollisti shqiptar është bërë një lojtar kryesor që nga hyrja e tij e bujshme kundër Servette, ai që tani ka totalin shumë të konsiderueshëm të pesë golave në 600 minuta dhe është kthyer në një titullar të padiskutueshëm në njëmbëdhjetëshen e Didier Tolot, i cili adhuron ashpërsinë dhe karakterin e tij, që reflekton në të gjithë ekipin, shkruan gazeta „Blick“. Gjendja e tij fizike është kthyer në formë të patëmetë, gjendja e tij shpirtërore shembullore. Në fushë nga minuta e parë deri në minutën e fundit provokon, godet, mbron, rimobilizon shokët e skuadrës. Një lider i vërtetë, që luan me besim dhe karakter, i cili është i mirë për FC Sion.
“Sinqerisht, nuk shqetësohem vërtet për asnjë nga këto. Për mua gjëja më e rëndësishme është gjithmonë kolektivi. Duhet t’i vëmë pikë sa më shpejt që të mos shikojmë më pas, por të shohim përpara. „Kjo është gjithçka që ka rëndësi për mua sot,“ tha ai pas barazimit 1-1 në Letzigrund të dielën, ku hapi rezultatin me një goditje dënimi të shkëlqyer.
Si e gjykoi ai performancën e tij personale, meqë ra fjala? “Unë jam pak mes dyve… Unë shënoj një gol të bukur, në rregull, jam shumë i lumtur, por ende jam pak i frustruar, sepse kam mundësinë të shënoj një të dytë dhe të vras ndeshjen. Théo Bouchlarhem më futi me një top të mirë me një prekje, dhe nuk e prisja vërtet, ndodhi shumë shpejt. Por unë e njoh veten, e di që mund ta kisha futur në rrjetë…” Një tjetër keqardhje qëndron tek kjo goditje dënimi e pjesës së parë, e cila u përplas me traun. „Dy ose tre milimetra më poshtë dhe ishte një gol i vonë!“
Një goditje dënimi në traversë, një tjetër në shpinë
Një traversë dhe një gol nga gjuajtja e lirë në të njëjtën ndeshje nuk është aq e zakonshme në një kohë kur ky gjest po bëhet gjithnjë e më pak një armë vdekjeprurëse. “Është e vërtetë që po bëhet më e rrallë në botën e futbollit për momentin. Sot solla një, është shumë mirë! Por e përsëris, gjëja më e rëndësishme është ekipi. Këtë të diel treguam një qëndrim shumë të mirë, në përputhje me atë që bëmë ndaj Luganos. Ne të gjithë e dimë, si lojtarë, se nuk mund të përballojmë të kemi një lojtar që jep pak më pak. Për të dalë sa më shpejt nga lufta për mbijetesë, të gjithë duhet të punojmë shumë”. Ai ishte i pari që dha shembull.
Mbrojtës i djathtë kundër Yverdonit?
Me Numa Lavanchy të pezulluar për ndeshjen e kthimit kundër Yverdon pas pushimit ndërkombëtar, a e sheh tashmë veten duke luajtur si mbrojtës i djathtë në këtë rast? Ky nuk është trendi dhe për më tepër, Didier Tolot preferoi të sillte të dielën në Letzigrund lojtarin e majtë Nias Hefti në vend që t’i kërkonte Benjamin Kolollit të rikthehej për të plotësuar pozicionin e lënë vakant pas kartonit të kuq që iu dha mbrojtësit të krahut. “Ne kemi lojtarë të tjerë që janë shumë më të mirë se unë në këtë pozicion. Por sigurisht që është trajneri që bën zgjedhjet dhe nëse më duhet të ndihmoj, do ta bëj pa asnjë problem. Ky është mentaliteti im, pa merak, por mendoj se kemi mjaft lojtarë që mund të kompensojnë mungesën e Numës”.
Kombëtarja e Kosovës? „Do të ishte e mrekullueshme të kthehesha atje“
Edhe pse u thirr për herë të fundit në verën e vitit 2022, mesfushori sulmues nuk e ka shlyer kombëtaren e Kosovës dhe paraqitjet e tij të fundit mund të tërheqin vëmendjen e trajnerit Franco Fodas, transmeton portali Shtegu. Por sot ai siguron se nuk ka asnjë kontakt. “Lista doli këtë javë, e pashë, por nuk kam asnjë kontakt me Federatën dhe as me trajnerin e ri. Patjetër që dua të bie në sy me paraqitjet e mia në klub. Do të ishte e mrekullueshme për mua të kthehesha në kombëtare, por nuk mund të bëj asgjë tjetër veçse të vazhdoj të jem mirë me FC Sion”.
Në Valais, sido që të jetë, të gjithë janë të kënaqur që e shohin të rifillojë historinë e tij me klubin e tij stërvitor, pasi ka nënshkruar kontratë deri në verën e vitit 2026. Spontanitetit të tij legjendar, që bën të gjithë ndryshimin dhe forcën e tij, „BK“ i ka shtuar një formë pjekurie që e bën atë një lojtar të veçuar në Superligë.