Zvicra edhe më tej në ndihmë të ruajtjes së paqes në Kosovë

Jacqueline de Quattro (FDP) e dëshiron misionin më të gjatë të Swisscoy, ashtu sikurse edhe Këshilli Federal. Marionna Schlatter (Green) jo. Nje debat midis tyre

Angazhimi i ushtarëve zviceranë në Kosovë do të zgjatet për tre vjet e gjysmë. Për shkak se gjatë disa muajve të fundit tensionet midis shqiptarëve dhe serbëve janë rritur, Këshilli Federal gjithashtu do të dëshironte të rrisë numrin e ushtarëve Swisscoy të angazhuar në kuadër të misionit paqeruajtës të NATO-s nga 165, në 195.

Këshilli Federal planifikon të zgjasë misionin Swisscoy në Kosovë për tre vjet e gjysmë. Të Gjelbrit dhe SVP e kundërshtojnë në parlament.

«Forca paqeruajtëse e NATO-s, KFOR ka vendosur të mos e përgjysmojë forcën e saj për shkak të situatës së përkeqësuar. Zvicra nuk mund të lihet pas“, shpjegon këshilltarja kombëtare e FDP-së, Jacqueline de Quattro për mbështetjen e saj për propozimin e Këshillit Federal në programin“ Politikum“në Radio SRF 4 News, informon Shtegu.com.

Zvicra është shtëpi për një diasporë të madhe nga Kosova. „Mund të jetë një problem i madh migracioni nëse përsëri fillon në Kosovë“, thekson politikanja e sigurisë së FDP. Shqipëria ka qëndrim „mjaft agresiv“, zona është ende e paqëndrueshme 20 vjet pas luftës së Kosovës. Prandaj, misioni i KFOR-it dhe ai i trupave Sëisscoy është ende të domosdoshëm.

Në të kundërtën, politikanja e gjelbër e sigurisë Marionna Schlatter dëshiron të përfundojë përfundimisht angazhimin ushtarak zviceran në Kosovë. Partia e saj është thelbësisht kundër çdo operacioni paqeruajtës ushtarak: „Paqja nuk mund të bëhet me armë“, thotë ajo.

Përveç kësaj, konfliktet e fundit të dhunshme në Kosovë ishin 16 vjet më parë, tha Schlatter. Për momentin ka „pak tension, por sigurisht asnjë emergjencë lufte që do të kërkonte ndërhyrje ushtarake“. Sipas pikëpamjes së politikanes së gjelbër, do të ishte shumë më mirë sesa operacioni ushtarak që paratë e shpenzuara për angazhimin ushtarak, Zvicra t`i shpenzonte për angazhimin e shtuar civil të Zvicrës në Kosovë.

Është e pamohueshme që kjo mbështetje civile në fushat e demokratizimit, pjesëmarrjes dhe drejtësisë është e nevojshme, thotë gjithashtu de Quattro. Por: „Përpjekjet civile dhe mbështetja ushtarake duhet të punojnë së bashku në Kosovë“, thekson ajo. Një Ballkan Perëndimor i qëndrueshëm është jashtëzakonisht i rëndësishëm për Zvicrën dhe Europën, dhe vendet në fjalë duhet të ndihmohen për ta bërë këtë. „Përndryshe kemi një problem tjetër“.

Për Green Schlatter ekziston gjithashtu një problem neutraliteti për Zvicrën: Kosova u njoh si e pavarur nga vetëm rreth 60 për qind e vendeve anëtare të KB, madje as të gjitha vendet e NATO-s nuk kishin bërë një gjë të tillë. Kjo shtron pyetjen nëse angazhimi në Kosovë mund të përshkruhet fare si neutral. Për çdo rast, për Schlatter, përdorimi i Swisscoy nuk është „në përputhje me parimet e asnjanësisë në Zvicër“.

Neutraliteti në veçanti i jep përfshirjes së Zvicrës në Kosovë një nivel veçanërisht të lartë të besueshmërisë për njerëzit vendas, kundërvihet de Quattro: „Zvicra mund të bëjë shumë në Kosovë për të normalizuar situatën“. Zvicra përfiton nga tradita e saj e gjatë e zyrave të mira dhe imazhi i saj i mirë si ndërmjetës.

Sigurisht, qëllimi është tërheqja e ushtarëve të Swisscoy dhe KFOR nga Kosova në një moment, thotë de Quattro. Por tani nuk është koha e duhur.