Nurija, një punëtore e zellshme në Gjermani

Kryebashkiaku i Frankfurtit Mike Josef: „Kjo do të thotë se ata kanë një të ardhme dhe nuk marrin nga xhepin e taksapaguesve“

Frankfurti po kërkon dëshpërimisht punonjës për pishinat e tij – dhe i gjen në akomodimin më të madh për azilkërkuesit në qytetin me 750 000 banorë!

Shefi i pishinës së Frankfurtit Boris Zielinski dha alarmin për punëtorët e kualifikuar në mars. Koha e shkurtuar e hapjes kërcënohet. Së bashku me kryebashkiakun Mike Josef (41), i cili u largua nga Siria me familjen e tij kur ishte katër vjeç, dhe DRK, e cila drejton akomodimin e azilit (400 vende) në rrethin Rödelheim, u zhvillua plani: „Ne do të shkojmë në strehim veten me përkthyes dhe kërkojmë bisedën e drejtpërdrejtë”.

Këtë javë, 55 punonjës të rinj u mirëpritën – njëmbëdhjetë prej tyre refugjatë që vijnë nga Eritrea ose Afganistani, për shembull. Kryebashkiaku Josef i tha gazetës „Bild“: „Kjo do të thotë se ata nuk janë në monedhën e taksapaguesve dhe mund të sigurojnë jetesën e tyre“.

„Unë kam qenë në Gjermani për më shumë se dy vjet dhe kam pasur vetëm punë të përkohshme të paguara keq“, thotë iraniani Alireza Kalhor (26), i cili u largua nga regjimi i mullahëve „në këmbë për dy muaj e 18 ditë“. Miku i tij Mohammadsadegh “Mo” Nasiri (34) nga Irani gjithashtu donte të punonte menjëherë. Ata janë roje shpëtimi që nga 1 qershori, transmeton portali Shtegu. Provimi i shpëtimtarit – nuk ka problem.

Pagesa bëhet sipas tarifës. Sipas këshillit të punës, kjo do të thotë: stafi i pastrimit dhe arkëtarët (grupi i pagave E3) kanë rreth 1800 euro neto në muaj, rojet e shpëtimit (E4) rreth 150 euro më shumë. Plus shtesat e turneve dhe mësimet e gjermanishtes.

Nga refugjati i papunë në punonjës në tetë javë. „Funksionoi sepse qyteti dhe autoritetet e imigracionit punuan krah për krah dhe ne i mbështetëm refugjatët sa herë që shkonim te autoritetet,“ tha shefi i Bäder Zielinski. Janë aplikuar leje pune për refugjatë shtesë.

Kryebashkiaku i Frankfurtit: „Si qytet dhe shtet, ne kemi gjithashtu detyrimin të krijojmë kushte kornizë ku të jetë i mundur edhe integrimi në tregun e punës“.
Nurija nga Kosova do të donte të mësonte gjermanisht si duhet dhe më pas, nëse është e mundur, të punonte sërish si infermiere. Atë e dëshirojnë edhe shpëtimtari Alireza (mekanik) dhe shoku Mo (shkencëtar sporti). Tani po vjen vera – me punën tuaj të parë të përhershme!

Ajo ka vetëm gjashtë muaj që është në Gjermani dhe donte “gjithçka përveçse të rrinte duarkryq”: Nurije Alimusaj (24), një infermiere e trajnuar nga Kosova, tani punon si pastruese pishinash, e paguar sipas tarifës.