Nuk është më Zvicra e vogël

107 Lexime

Kombëtarja Zvicerane duhet t’i afrohet çerekfinales së saj në Euro kundër Anglisë të shtunën (18:00) me shumë ambicie. Për gazetarin e „Le Matin“, ajo është pjesë e top 8-shes europiane dhe duhet ta marrë përsipër

Nuk është gjithmonë e lehtë të ndjehesh i madh dhe i fortë. Nuk është menduar kështu historia zvicerane. Nuk mësuam të flasim kështu për futbollin, nga Gjeneva në Cyrih, nga Bazeli në Lugano.

Kjo shkon kundër natyrës, pa dyshim, por kjo nuk do të thotë se akti i pendimit është i padëshiruar: kur në dy euro radhazi, Zvicra është në mesin e tetë skuadrave më të mira në Europë, kjo ndodh sepse është në vendin e saj që duhet të përballet me Anglinë. Të shtunën në çerekfinale. Është shumë, shumë larg nga „Zvicra e vogël“ që është shumë shpesh e avancuar.

Duhet të jemi të vetëdijshëm për mesazhin që Europa e futbollit na ka dërguar që nga fillimi i Euro 2024: pas Spanjës dhe Gjermanisë, është kombëtarja jonë ajo që ka tërhequr më shumë publikun, qoftë rastësor apo ekspert, shkruan më tej gazetari zviceran, transmeton portali Shtegu.

Në mënyrën e lojës, në qëndrimin që tregoi në fushë, në aftësinë e saj për t’iu qasur këtyre ndeshjeve si një ekip që dëshiron të fitojë, Zvicra është një nga skuadrat më të mira në kompeticion. Ajo nuk do të jetë kurrë ajo që ka lojtarët më të vlerësuar, por duhet të bindë veten se ekipi i saj e bën gjithmonë më të fortë.
Detyra e saj është të vazhdojë të sillet si e tillë, po ashtu edhe publiku. Zvicra duhet të fryjë gjoksin. Duhet të frymëzojë respekt, ndoshta edhe frikë. Ajo duhet të përafrohet me idetë që ka zhvilluar deri tani, pavarësisht kundërshtarit. Ajo duhet ta bëjë të qartë se aktualisht po luan më mirë se pothuajse të gjitha përzgjedhjet europiane dhe të supozojë se vendi i saj në çerekfinale është larg nga uzurpimi. Dhe kjo nuk varet nga rezultati i së shtunës.

Sepse Zvicra mund të eliminohet absolutisht nga Anglia. Është pjesë e lojës, por nëse do të ndodhte, atëherë do të ishte një rast zhgënjimi. Sepse më shumë se kurrë, Kombëtarja Zvicerane ka mjetet për të synuar shumë lart. Besimi në të është mënyra më e mirë për të rënë dakord për të rritur standardet tona. Natyrisht, kjo kërkon lënien mënjanë të teorisë së shfrytëzimit të përhershëm. Përfundimisht, nuk dëgjohet më.

Për të shtunën dhe vitet në vijim, Zvicra ka filluar t’i japë vetes të drejtën për të ëndërruar duke synuar lart. Dhe shumë keq për ata me të ardhura të ulëta.