Mundësi shqiptar nga Zvicra Naim Fejzaj synon titullin kampion

Mundësi Naim Fejzaj ka rrënjë kosovare, punon si polimekanik dhe patjetër dëshiron të jetë i suksesshëm në turneun e ardhshëm federal zviceran

“Në ringun e mundjes, Egli Martin dhe Naim Fejzaj po zihen bashkë” – diçka e tillë u dëgjua fundjavën e fundit të qershorit në Festivalin Verilindor të Mundjes në Zvicër. Në fillim të karrierës së tij, emri i tij ekzotik bëri bujë, por Naim Fejzaj prej kohësh është pjesëtar i zviceranëve të ashpër verilindor. Ai ka lindur në Appenzell, ndërsa ishte paksa i ngarkuar për emrin e tij përpara festivaleve të para të mundjes. “Por unë shpejt kuptova se familja e mundjes është tolerante. Askund nuk u mbështeta aq shumë sa në skenën e mundjes”.
Por 28-vjeçari thotë gjithashtu se në fillim i është dashur të durojë disa batuta, shkruan „20 Minuten“, transmeton portali Shtegu. “Komentet e pamenduara” erdhën më shumë nga kundërshtarët e tij, “nga publiku, ndoshta pas shpine. Por tani nuk vërej më asgjë”, thotë mundësi, i cili erdhi në sport në moshën 12-vjeçare përmes një shoku të klasës. Fejzaj ka lindur në Heiden, nëna e tij është kroate, babai i tij kosovar, në shtëpinë e Fejzajve fliten tri gjuhë.

Në sportin fillimisht zviceran të mundjes, ai është ekzotik, por në krahasim me yjet e futbollit Xherdan Shaqiri apo Granit Xhaka, ai fluturon nën radar në publik. Fejzaj ka një gjë të përbashkët me ta: “Mendoj se të gjithë kemi marrë shumë kritika dhe kemi vuajtur në shkollë dhe jemi ngacmuar – mund ta them këtë. Por pavarësisht gjithçkaje, ne ia dolëm, ne luftuam rrugën tonë”.

Të gjithëve iu desh të kalonin shumë me luftën. “Ne vetë nuk ishim atje, por pamë gjithçka – kjo na forcoi. Besoj se me karakterin dhe forcën tonë kemi arritur shumë dhe mund të arrijmë shumë në të ardhmen”. Pikërisht këtë qëndrim tregon atleti 1.82 m i gjatë dhe 110 kg i rëndë në mundje.

Atij i është dashur të luftojë nga lëndimet më shumë se një herë – ai duhej të duronte tre operacione në gju. Pas këputjes së fundit të ligamentit të kryqëzuar, ai duhej të merrte një vendim: “Ose do të heqësh dorë nga gjithçka, ose do të ndryshosh diçka”, tha me vete – zgjodhi rrugën e dytë. Ai tani është aktiv në qendrën e performancës Rotor në Balzers. Ai është në rrugën e suksesit dhe tani është më në formë se kurrë në jetën e tij.

Ai tani stërvitet më profesionalisht, së bashku me atletë profesionistë si vrapues me ski, kalimtarë të skive dhe çiklistët malorë. Këto e çojnë atë në rezultate të larta. “E gjitha ka të bëjë me forcën dhe kondicionimin. Mbi të gjitha, kam fituar masë muskulore, shpejtësi, gjallëri dhe gjendje”.

Kur nuk është në stërvitje, Fejzaj punon si polimekanik. Për të, kjo punë është ekuilibri i përsosur. “Është shumë mirë, kur vij në punë pas një stërvitje të vështirë, mund të rikuperohem pak fizikisht. Më duhet më shumë koka për këtë”. Mundësi e sheh të përbashkët sportin dhe punën: “Një gabim mund t’ju kushtojë shumë (qeshet). Gjatë mundjes duhet të mendosh edhe për dy ose tre gjëra, nuk mund të fitosh gjithmonë në lëvizjen e parë. Është e njëjta gjë me punën, ndonjëherë qëllimin e arrin me anë të devijimeve”. Puna e bazon, thotë Fejzaj, ka nevojë edhe për sport edhe për punë.

Kur bëhet fjalë për mundjen, ai ka një synim të qartë dhe afatgjatë: Festivali Federal i Mundjes 2025 në Mollis, Glarus – para një turme vendase në veri-lindje, ai dëshiron të jetë 100 për qind gati. Këtë vit, (i mungoi kurora me 0,25 pikë) dhe Schwägalp-Schwinget (më 20 gusht) janë ndër festivalet e tij më të rëndësishme. Po për ato të patrazuara nga fundi i gushtit? “Të gjithë duan të mos rrotullohen, edhe unë. Por: Vitet e fundit kam pësuar shumë lëndime dhe më është dashur të duroj goditje të fatit. Por sigurisht, nëse mund të mos rrotullohem, jam më se i lumtur”. Më pas mund të jetë Fejzaj Naimi kundër Wicki Joelit, mbretit të mundësve në fuqi.