Një trafikant droge verimaqedonas, me vendbanim në Kantonin Aargau e ka ankimuar pa sukses dëbimin e tij në Gjykatën federale zvicerane. Gjykatësit e kanë konfirmuar vendimin e instancës më të ulët. Prindi familjar, bashkëshortja e të cilit është duke pritur fëmijën e dytë, duhet të largohet nga Zvicra.
Ai pranoi dënimin me 18 muaj burg dhe gjobën prej 1,100 frangave zvicerane. Megjithatë, verimaqedonasi vendosi të ankohej kundër dëbimit nga vendi, shkruan “Aargauer Zeitung”. Prindi familjar duhet të largohet nga Zvicra për pesë vite, sipas Gjykatës së Rrethit në Baden dhe më vonë sipas Gjykatës së Lartë në Aargau. Verimaqedonasi i moshës rreth të 30-ave akuzohet se ka transportuar dhe ka përgatitur kokainë për tregti.
Ai u shpall fajtor për shkeljen e Ligjit të narkotikëve, informon Shtegu.com. Një nga ato vepra që ka çuar në një dëbim të detyrueshëm nga vendi nga 5 deri në 15 vjet, që nga tetori i vitit 2016 është rezultat i nismës së miratuar për deportim. Gjykatave nuk u mbetet shumë hapësirë. Një përjashtim është i mundur vetëm në rast të vështirësive të rënda personale.
Një kërkesë që trafikanti verimaqedonas i lëndëve narkotike e ka parë të përmbushur në çështjen e tij. Në Gjykatën Federale, ai argumenton se bashkëshortja dhe vajza e tij janë me rrënjë të thella në Zvicër, kjo është arsyeja pse dëbimi në Maqedoninë e Veriut është jashtë diskutimit. Pa mbështetjen e tij, nashkëshortja e tij, e cila është shtatzënë me fëmijën e dytë, do të varet nga ndihma e palëve të treta ose ndihma sociale. Nëse ai do të kthehej, do të mbetej pa asgjë.
“Klauzola e vështirësive duhet të zbatohet në mënyrë kufizuese”, thotë Gjykata Federale në vendimin e saj të botuar të hënën – dhe kështu siguron udhëzimin për vendimin e saj. Autoriteti i lartë e përshkruan linjën e vet në dëbimin e trafikantëve të drogës si “gjithmonë të rreptë”. Pyetja kryesore është: a ka ndonjë rast vështirësish apo jo? Jo, Gjykata e Lartë në Aargau kishte vendosur më parë.
Dhe gjykatësit federalë pajtohen me këtë konstatim. I dënuari kishte vetëm 7 vite që jetonte në Zvicër, fliste dobët gjermanisht dhe nuk ishte i integruar profesionalisht. “Ai nuk është në gjendje të sigurojë jetesën, e lëre më familjen e tij”, thuhet më tej në aktgjykim. Gjykata Federale ndan vlerësimin e gjykatës më të ulët se shanset për reintegrim në Maqedoni të Veriut janë të krahasueshme me ato në Zvicër – “nëse jo edhe më të mëdha “.
Gjithashtu nuk ka indikacione për një vështirësi të rëndë personale në lidhje me bashkëshorten dhe vajzën nga perspektiva e gjykatësve të lartë. “Për fëmijët e moshës së adaptueshme, lëvizja në vendlindje është e arsyeshme”. Për shkak se vetë nëna është përgjegjëse për jetesën e saj dhe, ashtu si fëmija, ka një lejeqëndrimi, vendimi varet nga ajo nëse dëshiron të largohet nga vendi me burrin e saj apo jo.
“Sigurisht, gruaja dhe vajza janë të lira të qëndrojnë në Zvicër dhe të mbajnë kontakte me ankuesin përmes komunikimit ose vizitave”. Gjykatësit besojnë se kjo është një barrë për të afërmit dhe autorët e krimit, por ata nuk janë të vetëdijshëm për ndonjë rrethanë të jashtëzakonshme që do të fliste kundër dëbimit. Me pak fjalë, verimaqedonasi u dëbua me të drejtë nga Zvicra nga autoritetet Aargau. Gjykata Federale e konsideron ankesën e tij si të pabazuar dhe e refuzon atë.
